ლექსები,  წერილები,  ჩანაწერები

ტერენტი გრანელი

| პალიტრა L

პოეზია | დოკუმენტური პროზა | კლასიკა

9,496 ნახვა

(0 რეცენზია /6 შეფასება)

მსურს წავიკითხო

ჩემი რჩეული

ყიდვა

ჩუქება

ანოტაცია

თუკი არსებობენ ასკეტი, წამებული პოეტები, ტერენტი გრანელი ერთი მათგანია. თბილისის ქუჩებს დღემდე ახსოვთ გამხდარი, ნაღვლიანი, თეთრპერანგა ბიჭი, რომელიც ღამეებს სასაფლაოზე ათენებდა და გენიალურ ლექსებს წერდა. არ ეკუთვნოდე არავის და მაინც ყველასი - შენი მკითხველისა იყო, მისი ბიოგრაფია ადასტურებს ამგვარ შესაძლებლობას, მისი ბიოგრაფია, რომელსაც სულ ერთი წინადადებით შეიძლება ეწოდოს „არა სიკვდილი, არა სიცოცხლე, არამედ რაღაც სხვა“. დროა ქართველმა მკითხველმა კიდევ ერთხელ, ახლებურად წაიკითხოს ტერენტი გრანელი, რომელსაც სწორედ საკუთარი ნიჭი და შესაძლებლობები აძლევდა უფლებას ეთქვა: „ ჩემი გვარი - გრანელი პოეზიას დარჩება...“.

ვრცლად

რეკომენდებული ელ. წიგნები

დაწვრილებით ელ. წიგნის შესახებ

ელ. წიგნის მახასიათებლები

სათაური:

ლექსები,  წერილები,  ჩანაწერები

ავტორი:

ტერენტი გრანელი

გამომცემელი:

პალიტრა L

კატეგორია:

პოეზია

ნახვები:

9496

რეიტინგი:

მკითხველთა რეცენზია

საშუალო შეფასება

(6) რეცენზია

რეიტინგის განაწილება

5

[6]
4

[0]
3

[0]
2

[0]
1

[0]

წიგნის შესახებ

ლექსები,  წერილები,  ჩანაწერები

ტერენტი გრანელი

9496 ნახვა

წასაკითხი

რჩეული

4 ლარი

ყიდვა

სარჩევი

ყდა
„Memento Mori“ 
* * *(სადღაც შორს, ნაპრალს ნისლი ეწვია,) 
დათოვლილი სანთელი 
სადღაც შორს 
* * *(ნელა ქრებიან სულის ლანდები,) 
რკალიდან: კვირის წირვები 
სასახლის ბაღი 
ჩემს დებს 
* * *(ქრიან ფიქრები, თეთრი და შავი,) 
MAღGUEღIთE 
ქალაქიდან სოფელი 
დღე უზრუნველი 
ქალი, რომელიც ცხოვრობს ეკლესიის ეზოში
* * *(მივალ, სხვა დღეა, გულს ამოვიტან) 
* * *(თეთრი დღეები ჩემს წინ ქრებიან) 
მოგონება შორეულზე 
* * *(არ მიგრძვნია ჩემი დედის ძუძუ,) 
აღსარება ქუთაისს 
ჩემო ზოზია, მე წავალ მალე 
* * *(ვიგონებ ალერსს და დღეებს განვლილს) 
შემოდგომა მინდვრებში 
* * *(რა ვქნა, მე სუსტმა და ასე მწირმა,) 
მიცვალებულის დღიურიდან 
* * *(ქარიშხალს უნდა გული დასეროს,) 
* * *(ჩემი დუმილი გრძელდება დღემდე,) 
საიდუმლო მისალმება  
ძვირფას ქალს 
მოგზაურობა თბილისისაკენ 
ქარები 
თოვლი 
მკვდარი სურვილები 
* * *(კვიპაროსს არხევს ქარი ფერდობთან,) 
ექსკურსია ცისკენ 
* * *(ქარი მიწყნარდა, - ეს რის გამოა,) 
* * *(ახლა ასეა, რა იყო წინათ,) 
* * *(რა ვქნა, მტერია დაუნდობელი,) 
* * *(ღამეა, ქარი, ჩუმი ოცნება,) 
* * *(დუმილია და მარხავენ ცხედარს,) 
ალლიდი ოტტო 
საახალწლო ელეგია 
ღამე, მთვარე და ქარი 
უიმედო დაბრუნება 
* * *(ვერ გიღალატე შენ, ჩემო თავო,) 
მთვარე ფოთლებიდან 
მთვარე, მე და მატარებელი 
* * *(ეს გრძნობა უფრო აგიზგიზდება) 
უმიზნო ხეტიალი 
* * *(მივდივარ, გზაზე ადის ალმური,) 
ფიროსმანიშვილს 
თეთრი ფიქრებიდან 
ქალის აგონია 
* * *(ისევ თეთრია სივრცე,) 
შემოდგომა 
სულის ცეცხლი 
* * *(ვხედავ ამგვარ ცას და მყუდრო ბინას,) 
თოვლი 
კვირის შუადღე 
მამა 
სიმარტოვე 
ღამის მოუსვენრობა 
* * *(გარშემო დგება მზიანი სივრცე,) 
* * *(ძველი ფიქრები ისევ დგებიან,) 
* * *(დამწვა საკუთარ ალმა,) 
* * *(ასე თეთრია ეს ჩემი ფიქრი) 
* * *(ელავს ზეცა და ღრუბლები შავი,) 
ფერისცვალება 
* * *(ვიგონებ სოფელს და განვლილ წამებს,) 
* * *(წუხს როიალი ბაღის მახლობლად) 
მარადისობის ლაჟვარდები 
* * *(ისევ ლექსია ჩემთვის ნუგეში,) 
* * *(ნოემბერია და ოდნავ ცივა,) 
* * *(მხოლოდ პოეტის, ჩემი და სხვათა,) 
მგლოვიარე სერაფიმები 
პოეზია 
სონეტი 
ქალი მატარებელში 
* * *(მოვიდა ღამე - ასე აშკარა,) 
მე და გალაკტიონი 
* * *(ფიქრი დაეშვა მაღლიდან დაბლა) 
მთაწმინდა 
სოფლის სიჩუმე 
ღმერთი 
ბარათი ცისკენ 
* * *(დატანჯულია მართლა პოეტი, ) 
* * *(გრიგალს მიაქვს ხელები ) 
* * *(მიდის დაღლილი ხალხი,) 
უცნობი ლანდი 
ძვირფას დებს 
* * *(ახლა საღამო ხომ ცისფერია) 
* * *(დღეს გუშინდელი ფიქრი დავშალე,) 
* * *(ახლა ეს ბაღი უფრო წყნარია) 
* * *(მსურს მივიძინო ახლა ცოტა ხნით,) 
* * *(მივყვები მარტო ამნაირ იღბალს,) 
ღამე ოთახში 
* * *(ალბათ მოვა დრო - შენც აინთები,) 
* * *(გარშემო ზამთრის თეთრი არეა,) 
* * *(მე შენზე ფიქრი მაშინ მღალავდა,) 
* * *(თან მზეა, თანაც დღე მიდის ასე,) 
შენს გაქცევას 
მონოლოგი უდაბნოს ყვავილებზე 
* * *(ეს ოცნება სარკესავით ელავს,) 
ხმები ოთახიდან 
ირას 
სამშობლოს 
ზამთრის ბარელიეფი 
სიცოცხლე 
მისალმება ზამთრისადმი 
* * *(ეს განცდა ისევ საზღვარს გასცილდა) 
ისევ სიშორეზე 
ქვეყანა 
* * *(მწუხარე შუქი ჩნდება) 
* * *(ფიქრიდან ვხედავ შორეულ მიზანს,) 
* * *(ამდენ წამების და გლოვის შემდეგ) 
ღამე თვალებში 
* * *(დადგა სეზონი ყვავილის) 
* * *(უკვე გაყვითლდა სოფლის ტყე-ველი) 
* * *(შენთვის მზე ჩაქრა, შენთვის ქარია,) 
* * *(ღმერთო! სიცოცხლის შუქი მაღირსე,) 
გამოღვიძება გარდაცვალების შემდეგ 
ეს დღე 
* * *(დგას აკაცია, ახლოა ნუშიც,) 
* * *(თეთრი ფიქრები სადღაც მიდიან,) 
* * *(შენ ისევ დაღლილ თვალებს ისველებ,) 
* * *(ისევ ბაღში ვარ, მზიანი დღეა,) 
* * *(ქარმა ხომ ბევრი ფიქრი დატოვა,) 
ფიქრები წაღვერში 
შემოდგომის პასტორალი 
* * *(აქ ყვავილებიც მოიპოვება,) 
ზამთრის არია 
* * *(ეს ფიქრი წავა ოცნების იქეთ) 
SILENTIUM 
შალვა დადიანს 
სოფლიდან თბილისი 
სიჩუმე და სიმარტოვე 
* * *(მივყვები გაყინულ რიყეს,) 
* * *(რვა ივნისია, ცხელა,) 
შენ 
მე 
* * *(ახლა არ ვდარდობ და ვიღიმები,) 
* * *(სულს ლაჟვარდოვან ცისკენ ვაგზავნი,) 
საფლავი 
* * *( შევალ ოთახში, ავანთებ სანთელს.) 
ლოცვა გაფრენისათვის 
* * *(მე ეს შეცდომა ისევ მაწვალებს,) 
* * *(კვლავ ვსდუმვარ ეხლა) 
* * *(ხე შორეული ისევ იქ იცდის) 
* * *(ცა იღრუბლება, მოდის ავდარი,) 
გემი 
* * *(შეიძლება, მე ადამის ძე ვარ.) 
* * *(გათენდა, ვაღებ დაკეტილ კარებს,) 
* * *(რა ვქნა, დავდივარ, ასე დამწვარი,) 
* * *(მე ვატყობ, ქარი უფრო გამეფდა) 
მარადისობის ლაჟვარდები 
* * *(ისევ ელვარებს დარდები გულში) 
ცისფერი სიშორე 
* * *(ისევ წინ მიდის პოეტის მკერდი,) 
კვირის ნისლები 
* * *(ლენორა - წმინდა,) 
მიმართვა დისადმი 
გაზაფხული 
* * *(ზღვის და ცის შორის არის მსგავსება,) 
ვანო სარაჯიშვილს 
* * *(მომკლეს დღეებმა გაუგონარმა,) 
ზამთრის მოახლოება 
* * *(ქარი ეწვია ყვავილს) 
შორეული ყვავილები 
სიზმარი 
* * *(ჩანს სამიოდე ჯირკი,) 
მოსამსახურე 
* * *(ვწევარ და ვფიქრობ და კედელს ვუმზერ,) 
* * *(არ მგონი, ჩემში ცეცხლი რომ დაქრეს,) 
* * *(ეს არე ისევ შავი არეა,) 
* * *(ამ ხალხის ქება არ მიხარია,) 
* * *(დაო, არ ვიცი, რისთვის მებრძვიან,) 
* * *(უფროა გრძნობა, უფრო ანთება,) 
მთვარე ციხიდან 
ვედრება 
* * *(გუშინ ცხელოდა, დღეს სიცივეა,) 
* * *(ირგვლივ ეყარა ვარდის კონები,) 
* * *(ღამეა, მივსდევ საკუთარ იღბალს,) 
ბლაგოსლოვაკის სასაფლაო 
* * *(არ ვხედავ ღრუბელს, არ ვხედავ ნისლებს,) 
სიშორე 
ფარული ვედრება 
* * *(შენსკენ მოჰქრიან ეს ჩემი გზები) 
სონეტი 
სიშორის ცეცხლი 
აკაკი ანდრიაშვილს 
თბილისი მაღლიდან 
აწეწილი ბედი 
ძვირფას მეგობარს 
* * *(ნელა მივდივარ და წინ ბაღია,) 
მთაწმინდიდან 
* * *(ეს ყველაფერი ჩემზე ითქვა,) 
* * *(ბაღში ქარია ისევ) 
* * *(რა მწუხარეა ეს პოეზია) 
ბნელი ბინა 
წვიმიანი დღე 
მწუხარე მელოდია 
* * *(პოეტი არის) 
ხსოვნის სიმაღლე 
ღამე ვაკეში 
ნისლიანი ბაღი 
განშორების შემდეგ 
* * *(გალაკტიონი) 
* * *(მე მივაღწიე შორეულ მიზანს,) 
* * *(ფრინველივით ვზივარ ღამის უბეში,) 
განშორების ლოდები 
სადღაც და ვიღაც 
* * *(შენ იმედები ალბათ გაგიარს,) 
შემოდგომის მოლოდინში 
* * *(ახლა არ ვდარდობ, გათავდა, მორჩა) 
წალენჯიხა 
* * *(დღეს იმედები ისევ ქრებიან,) 
* * *(ცა - ლაჟვარდი, დედამიწა - კუბო,) 
დილა მთაზე 
* * *(მწყურია ღამე და მოსვენება,) 
* * *(რა ვქნა, ვარსებობ, ვებრძვი წამებას,) 
მთვარე ფანჯარასთან 
ფიქრები ნაძალადევში 
* * *(მე ხომ ასე ვარ, მე ხომ ვეწამე,) 
* * *(ვდგავარ მაღლობთან, როგორც გუშაგი,) 
* * *(მოვა საღამო, როგორც წამება,) 
სიცოცხლის გრადაცია 
* * *(ახლა ვიცი, სად ხარ,) 
ლოდინი ბედის 
ცრემლი შუაღამის 
ლენორას 
* * *(დღესაც ვიგონებ ძვირფას ბეთხოვენს) 
მატარებლიდან ქუთაისი 
* * *(სუფევს ეს დღე და წამება დიდი,) 
შორეული სინათლე 
* * *(წავიდა ეს დღე) 
დაბრუნება 
* * *(მე მივდიოდი, ქალი მღეროდა) 
* * *(გადარჩება? - ექიმებს ეკითხება ზოზია,) 
* * *(წვიმა გამეფდა,) 
* * * (გული მტკივა და ოცნებას მივსდევ,) 
* * *(ვდგავარ ქვეყნის წინ, როგორც მლოცველი,) 
* * *(ის კვდება, მაგრამ ) 
* * *(ნელა მივდივარ, გული მკვდარია) 
მიტოვებული ბაღი 
* * *(ჩემს წინ აუზის მღვრიე წყალია,) 
* * *(ისევ დაბნელდა, მიდის დღე სწორედ,) 
* * *(ხან წუხილია, ხან დაღამება) 
პოეტი პატიმარი 
* * *(ვარ ასეთი, ვარ ყოველთვის კენტი,) 
სონეტი დედინაცვალს 
* * *(ბაღში ელვარებს ეს დღე მზიანი) 
თბილისის გარეთ 
თოვლიანი სამარე 
სურათის წინ 
* * *(მაღალო ცაო, ისევ შენ გიმზერ,) 
მოგონება ქარში 
* * *(მიჰქროდა წამი მძიმე გოდების,) 
უიმედო სივრცეები 
* * *(მოდის ახალი ფიქრთა კრებული,) 
სიზმარი 
შეშლილი ცრემლები 
ჯეკი 
* * *(ქარში დაკარგვა ისევ მწყურია,) 
* * *(ახლაც ვიგონებ მეგობრის საფლავს) 
უძილო ღამეებიდან 
* * *(რა ვქნა, რაღაცას ვეძებ,) 
* * *(ჰა, საღამოა, შუქი ინთება,) 
* * *(ახლა ეს გრძნობა უფრო ნელია,) 
* * *(ეს მთები ისევ დგანან მეფურად) 
სოფელი მოგონებებში 
* * *(უკვე გათავდა გუგუნი ქარის,) 
* * *(კითხვა ასეთი: ყოფნის რაობა,) 
* * *(ჩემი ფიქრები მხოლოდ შენ მოგდევს,) 
გული ქარისკენ 
ციხის ელეგია 
* * * (ხომ მაღელვებს მე ასე) 
დაბრუნება სოფელში 
* * *(ეს დღე შორს წავა, ეს დღე მოკვდება,) 
მოგონების ქსელი 
მკრთალი სილუეტი 
ირას 
* * *(სულს მარტოობა უნდა,) 
მისტერია 
* * *(ვიცი, ქარიშხალს ვერ დავეწევი,) 
* * *(უფროა გრძნობა, უფრო ანთება,) 
გამგზავრება თბილისიდან 
სონეტი 
* * *(ისევ დადგება სურნელი ნისლის, ) 
* * *(ვიწყებ ლექსის წერას) 
ქართველ ახალგაზრდობას 
* * *(წვიმდა, წვიმდა, არ წვიმს,) 
ისევ დებს 
სიჩუმე და სიბნელე 
სიშორეზე 
* * *(ასე თავდება ჩემი ცხოვრება,) 
* * *(ისევ მაღალ ცას ვეთაყვანები,) 
* * *(შენც ქარიშხალს დანებდი,) 
მიმართვა ხისადმი 
* * *(ეს ღრუბლიანი დღე ფარულია,) 
* * *(დადგა ამინდი ცუდი) 
იდუმალი ქალი ლენორა
ვედრება უფალთან 
* * *(სადღაც სდუმს მთები, სადღაც ნისლია,) 
საქართველო 
1921 
ფიქრები ქაქუცას მკვლელობის დღეს 
შემოდგომის მოლოდინში 
ქალაქის ბაღი 
* * *(შენ მიცქერ მტრობით,) 
* * *(მე ეს ოცნება ყოველთვის მსდევდა,) 
ფიქრები სიშორეზე 
ლექსი თოვლზე 
* * *(მე ისევ ცისფერ სამყაროს ვეძებ) 
* * *(უმანკო ცრემლი დამეცა გულზე,) 
ჩემი ბედი 
ღამის სტრიქონები 
* * *(ისევ შორეულ საგანს ვითვისებ,) 
მეგობარს 
* * *(მე ქუჩაში ვარ, ისევ ღამეა) 
* * *(არ მინდა საგნის დასახელება,) 
მთვარე დღის სამ საათზე 
* * *(მიდის წამება ჩემი) 
შენს მოლოდინში 
გაზაფხული 
გაზაფხული 
ცისფერი სინათლე 
* * *(ნელა მივდივარ, გული მკვდარია) 
* * *(ისევ მიწა და მდუმარე სივრცე) 
* * *(ძვირფასო, მხოლოდ მე დავრჩი წმინდა) 
* * *(ზეცა მწყურია და მიწა მშია,) 
* * *(ახლა ღამეა, თენდება ისევ) 
* * *(წუხელ სიზმარში მიმიძღოდა ჩემი ცხედარი,) 
* * *(ოთახში ვზივარ, გარეთ მიდიან) 
დღიურები,  ჩანაწერები, წერილები, მინიატიურები - ჩემი დღიური 
ჩანაწერები, წერილები, მინიატიურები

„Memento Mori“  ახლა უფრო ხშირია შეცდომების დაშვება, 
ახლა მოდის ივნისი, ირგვლივ მწვანე მოლია. 
ჩემი წმინდა სახელი პოეზიას დარჩება, 
ჩემი გული და სისხლი - ეს „Memento Mori“-ა. 
დღეს სამია ივნისის, მინდა იყოს ცამეტი, 
ჩემს გარშემო ციხეა - მწუხარების სავანე. 
რომ მდომოდა სიცოცხლე, სიკვდილს არ ვიწამებდი, 
მიწა არ იქნებოდა ჩემთვის შავი სამარე. 
სადღაც მთასთან იწვიმა, სადღაც მთაზე ბურია, 
ამნაირი ღიმილი უწინ მე არ ვიცოდი. 
ახლა მე ცას ვუცქერი, ცაზე ანთებულია 
ვარსკვლავები - სიმბოლო თეთრი მარადისობის. 
ახლა რა ვქნა არ ვიცი, მე როდესაც ასე ვარ, 
როცა სულს ეპარება აჩრდილები სიბერის. 
მე ძლიერი ტალანტი, ზეციური არსება, 
ჩემი ნაზი სამშობლო - ლაჟვარდები ცისფერი. 
რა ვქნა, შავი ღამეა, მძიმე და უსაშველო, 
მახსოვს ჩემი სოფელი, მისი ყრუ ადგილები. 
ახლა რაღაც სხვა მინდა, რაღაც სხვა, უსახელო, 
რომ დაღუპვა მომელის, ვიცი დანამდვილებით. 
ნელა გადის დღეები და ძნელია გარჩევა, 
მე, ძვირფასო, ვერ მოვალ, გზა შენამდე შორია. 
ჩემი გვარი: გრანელი - პოეზიას დარჩება, 
ჩემი გული და სისხლი - ეს „Memento Mori“-ა. 

ლექსები, წერილები, ჩანაწერები

ტერენტი გრანელი

ლექსები,  წერილები,  ჩანაწერები